من پر از شعرم

من پر از شعرم من پر از شعرم تا اوج احساسی سپید می گریزم دریا را ابی تر خواهم دید وشناخت وبا موج به مهمانی ساحل میروم شعر من رویایه خیسه اشنایی نیس سراب یا خابی از کابوس نیس شعر من واقعییت را یافته وزیسته شعرمن زیباترین عشق وزیباترین فورانه عشق است شعرم عشق را زیباتر از گل وصف می کند وبا نسیم پاییزیه دل به استقباله ان میرود شعره من میگوید بودن هست عشقه تو هست پس بیا زندگانی را هم هست کنیم